پروژه‌های بالادستی نفت و گاز به دلیل هزینه‌های سرمایه‌ای بالا (CAPEX) و مدت زمان طولانی، نیاز به ارزیابی اقتصادی و تحلیل ریسک برای توجیه سرمایه‌گذاری دارد.
ارزیابی اقتصادی و تحلیل مالی برای ارزیابی توجیه پذیری پروژه‌های بالادستی نفت و گاز، که شامل هزینه های سرمایه‌ای بالا (CAPEX)، زمان‌بندی طولانی، و ریسک‌های فنی و بازار قابل توجهی است، حیاتی هستند.
مراحل کلیدی ارزیابی اقتصادی
بطور کلی پروژه های بالادستی در چهار مرحله ارزیابی می شوند:
اکتشاف: ارزیابی داده های زمین شناسی برای تخمین پتانسیل هیدروکربنی و ریسک های مرتبط.
ارزیابی: حفاری چاه های اکتشافی برای تایید ذخایر و امکان سنجی فنی.
توسعه : طراحی زیرساخت و اخذ تاییدیه برای تولید نفت و گاز.
تولید: مدیریت عملیات برای به ماکزیمم کردن بازیافت نفت و گاز و حداکثر سودآوری
تحلیل جریان نقدی
پروژه‌ها با استفاده از پروفایل جریان نقدی خالص برای برآورد درآمدها، هزینه‌های عملیاتی (OPEX) و CAPEX در طول چرخه عمر پروژه مدل‌سازی می‌شوند. این مدل اساس ارزیابی سودآوری را تشکیل می دهد.
رژیم مالی و قراردادها
قراردادها و توافق نامه های دولت میزبان و سیاست های مالیاتی به طور قابل توجهی بر سودآوری پروژه های صنعت نفت تأثیر می گذارد.
مدیریت ریسک
پروژه های صنعت نفت با ریسک های مختلفی مانند نوسان قیمت، هزینه سرمایه زیاد و تاخیر در تولید و بازگشت سرمایه مواجه هستند که می تواند ارزش فعلی خالص (NPV) را حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد کاهش دهد.
استراتژی های مدیریت ریسک در پروژه های بالادستی نفت و گاز
مدیریت ریسک در پروژه های بالادستی نفت و گاز به دلیل نیاز بخ سرمایه گذاری با حجم بالا، پیچیدگی فنی و قرار گرفتن در معرض عدم قطعیت های مختلف ژئوپلیتیکی، زیست محیطی و بازار بسیار مهم است. بنابراین پروژه های بالادستی نفت و گاز نیازمند یک رویکرد چندلایه و پیشگیرانه برای مدیریت ریسک است .